Dictionary of Greek. 2013.
κερατιτικός — ή, ό φρ. (πετρογρ.) «κερατιτική φάση» μια από τις κύριες υποδιαιρέσεις στην ταξινόμηση τών ορυκτών φάσεων τών μεταμορφωμένων πετρωμάτων. [ΕΤΥΜΟΛ. < κερατίτες. Απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. hornfels facies] … Dictionary of Greek
αμμωνίτες — Θαλάσσια μαλάκια που ανήκουν στην τάξη των κεφαλοπόδων και έχουν εκλείψει. Οι α. εμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια του παλαιοζωικού αιώνα, έζησαν και αναπτύχθηκαν κυρίως στον μεσοζωικό αιώνα, κατά το τέλος του οποίου εξαφανίστηκαν ύστερα από 250 300… … Dictionary of Greek
αμφιβολίτες — Μεταμορφωσιγενές πέτρωμα που έχει κύριο συστατικό του τον αμφίβολο, μαζί με πλαγιόκλαστο ή και χωρίς αυτό. Στην Ελλάδα βρίσκεται μαζί με εκλογίτες και ασβεστούχους ή όχι κερατίτες στις κρυσταλλοπαγείς μάζες του Βόρειου και του Νότιου Αιγαίου. Ο… … Dictionary of Greek
γρανάτες — Ομάδα πυριτικών ορυκτών, που κρυσταλλώνονται στην ολοεδρία του κυβικού συστήματος, με συνηθέστερη μορφή κρυστάλλων ρομβικού, 12έδρου ή δελτοειδούς 24έδρου. Χημικά ορίζεται με το γενικό τύπο X2Y3(SiO4)3, όπου το X παριστά τα δισθενή στοιχεία… … Dictionary of Greek
